Μη με γελάσεις.Αυτά δεν είναι τα κατώφλια που έχω σκύψει
Αυτές οι κρυπτες που ριγουν τα τρωκτικά
Δεν έχουν τίποτε απ τ άρωμα της λάσπης
Ούτε απ το χάδι των νεκρών στα όνειρά μας
Γιατί έχει μείνει κατι
Αν έχει μεινει
Πέρα από θάνατο, φθορα, λογια, και πράξη
Άφθαρτο μες στην τέφρα αυτή που καίω
Σαν κάθε νύχτα την ανάμνηση θανατων
....
....γράφοντας ποιηματα χωρις ήχους και λέξεις.
Μανόλης Αναγνωστακης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου